In dialoog met de ruimte rondom

Het werk van Tonneke Sengers is sterk gerelateerd aan architectuur. Van meet af aan. Sengers studeerde monumentale vormgeving aan de Gerrit Rietveld Academie waar, geheel in de traditie van de Arnhemse School, de samenhang tussen beeldende kunst en architectuur centraal stond. Haar muurschilderingen en muursculpturen gaan in dialoog met de architectonische ruimte zelf. Bovendien hebben ze vaak elementaire architectonische aspecten zoals skylines en gevelvlakken als uitgangspunt.

Sengers werkt met minimale middelen: lijnen, rasters en vierkanten. Daarmee worden optimale ruimtelijke effecten gecreëerd. Deze abstract geometrische vormentaal is toepasbaar op elke schaal zonder dat zij aan kracht verliest. Inspiratiebronnen bevinden zich in de directe omgeving, met name daar waar opvallende contrasten tussen open en gesloten ruimten zich aandienen; in schaal uiteenlopend van vensterenveloppen en gaatjes in multobladen tot gebouwen die ze met de trein of de auto passeert.

Het werk vindt plaats binnen de beperkingen die worden opgelegd door de context. Het is de gegeven ruimte die maatgevend is. Bij een muurschildering zijn dat de afmetingen en de vorm van de muur, een deur of de aanwezigheid van een stopcontact. Daarnaast zijn er de beperkingen die Sengers zichzelf oplegt. Zoals het toepassen van slechts één kleur of het precies inpassen van vierkanten in een omgeving. Altijd is er een belangrijke rol weggelegd voor de ruimte zelf, die op organische wijze onderdeel wordt van de schildering. De onbeschilderde lijnen, ontstaan door het gebruik van tape bij de opzet van de schildering, blijven deel uitmaken van het werk.

Het ontwerp voor de wandsculpturen ‘Up the Wall’ wordt eerst op de computer getekend, waarna het in aluminium wordt uitgesneden in het maximale formaat voor de lasersnijder. De vierkanten worden van diepte voorzien en, als waren het kastjes of dozen, tegen de wand geplaatst. In deze kaders wordt de ruimte gevat, wordt een deel van de muur opgenomen in het kunstwerk dat lijst en leegte tegelijk vormt. Het opengewerkte aluminium laat de achterliggende muur en de ruimte tussen beide een belangrijke rol spelen. Compositie en kleur worden nauwkeurig bepaald om de beoogde dialoog tussen illusie en werkelijkheid tevoorschijn te brengen. De schaduw heeft vrij spel binnen het afgebakende gebied, als in een klankkast. De contravorm wordt een tussenruimte waarin de effecten resoneren van Sengers ingrepen. Ze vormen, indirect, een nieuwe en vaak verrassende werkelijkheid.Het lijkt wel of Sengers werk je via twee sporen tegemoet treedt. Je hebt het idee dat er iets te ontcijferen valt en tegelijkertijd kun je moeiteloos ‘verdwijnen’ in de ruimte die het werk voor je opent.

Renée Borgonjen

In dialogue with the surrounding space

The work of Tonneke Sengers is strongly related to architecture. From the beginning. Sengers studied monumental design at the Gerrit Rietveld Academy where, entirely in the tradition of the Arnhem School, the connection between art and architecture, was the main theme.

Her murals and wall sculptures are engaged in a dialogue with the space around.Besides they often have elementary architectural aspects as starting points, like skylines and outlines of buildings. Sengers works with minimal means: lines, screens and squares with which optimum three-dimensional effects are created.

This abstract geometrical language can be applied on every scale without losing power. Sources of inspiration are found in the environment, especially there, where the contrasts between open and closed spaces are the most striking, on a scale from window envelopes and holes in ring binders to buildings she passes by train or by car.

The work evolves within the restrictions imposed by the context, the available space is decisive, for a mural the form and dimension of the wall, a door or the presence of a socket.

Also are there the restrictions Sengers imposes on herself like the use of only one color or the precise fitting of squares in an environment. There is always an important role for the given space that will become part of the painting in an organic way. The unpainted lines, created by using tape during the set up of the mural, will participate in the work.

The design of the wall sculptures "Up the Wall" is first drawn on the computer and then carved in aluminum on the maximum size for the laser cutter.The squares are deepened and like boxes or chests placed against the wall. In these frames space is caught, a part of the wall is inserted in the piece of art that forms both a frame and a blank. The open-worked aluminum is giving an important role to the wall behind and the space between them. Composition and color are accurately defined to bring forward the intended dialogue between illusion and reality. Shadow has full scope in the defined area like in a resonance-box. The counter-shape becomes an interval in which the effects of Sengers interventions resonate. They form, indirectly, a new and often surprising reality. It looks like Sengers' work is coming to you in two ways. You have the idea of being able to decipher something and at the same time you can disappear without effort in the space the work displays to you.

Renée Borgonjen